(Verb) obciążyć/obciążać, obarczyć/obarczać, przytłoczyć/przytłaczać; utrudnić/utrudniać, przeszkodzić/przeszkadzać; zapchać/zapychać, zastawić/zastawiać, (za)tamować ruch, zagracać, zawadzać, (za)tarasować, krępować;
vt
1. (burden) obciążać (równie płatnościami)
obarczać.
2. (cram) zatłaczać, zagracać
(with) krępować, obarczać, obciążać
obciążać, obarczać to ~ sb with sth obarczać kogoś czymś
vt obarczać, obciążać, tamować to encumber a property with a mortgage obciążać własność hipoteką to encumber by a right obciążać prawem to encumber with debts obciążać długami to encumber with a mortgage obciążać hipotecznie
obarczać, obciążać
PRZESZKADZAĆ
TAMOWAĆ
OBARCZYĆ
CIĘŻEĆ
OBCIĄŻYĆ
OBDŁUŻYĆ
ZATŁOCZYĆ
obarczać
obarczać (obciążać), obciążać
to encumber a lessee: obciążać najemcę
to encumber by a right: obciążać prawem
to encumber a property: obciążać mienie
to encumber with debts: obarczać kogoś długami
to encumber with a mortgage: obciążać hipotecznie
to encumber with a right: obciążać prawem
krępowanie
obarczanie
obciążanie
utrudniać
zatłoczenie
zawadzać
zawalać
zawalanie
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Fiedler also tackles the big subjects quite directly, as if they were not encumbered by earlier interpretations.
Reżyser ten w sposób bardzo prosty i naturalny traktuje również wielkie i sławne dramaty – tak, jakby nie ciążył na nich żaden balast interpretacyjny i historyczny.